اکوستیک

اینجا،فقط صوت و صداست که حکمفرماست.

روح آواز تو چنگ شب اسیره...!

حال و هوایم "توکجایی" کیوسکِ شانصد سال پیش را می طلبد.فکر میکنم برای آلبوم "عشق سرعت" باشد.حدود های سال 85.درامزش سرمیخورد،ولی عوضش ویلنش آن زیر زیر ها پدر صاحاب شنونده را درمیاورد انقدر که خوب است.آدم را یاد اپرا تئاتر میندازد ! صدای دو سه تا دختری هم که توی دو مصرع از شعر با آرش سبحانی همخانی میکنند هم خیلی خوب است.(فکر کنم همان برو بچه های آبجیز هستند البته) از صدای آرش سبحانی و طرز خاندنش هم که جدا حرفی نمیزنم.نیازی به تعریف اضافه نیست. طبق معمول با یک حسرت و خشونتِ لطیفی میخاند... خلاصه حال و هوایم این چند روزه شده این آهنگ پر سروصدا و به نظرم گریه دارِ کیوسک. اینهم لینکش است. (هنوز کار با پرشین گیگ لندهور را یاد نگرفته ام.با اعتماد بنفس کامل آدرسش را مثل هوریج کپی میکنم اینجا.خودتان زحمت بکشید کپی پیستش کنید!) http://wdl.persiangig.com/pages/download/?dl=http://haniehsoleimani.persiangig.com/6_-_To_Kojaiee_-_www.SONGBSONG.com.mp3



اینجا که آمدم...

چون از آن آدمها هستم که اموراتم بدون صدا و موزیک و هدفون نمیگذرد،وایضا از آن آدمها هستم که همه جوره میخاهد علایقش را تحمیل کند به بقیه(!)،اینجا را ساختم که تا آنجا که میتوانم آهنگ بگذارم و سروصدا کنم. اینجا که میرسی بخوان. اینجا که میرسی مثل اسب نایست من را نگاه کن. اینجا که میرسی ادای آدمهای عصا قورت داده و اینها را درنیاور. خاکی باش.بخوان و داد بزن و برقص.من خودم همراهت ام! اگر هم حوصله ی سرو صدا نداری،آن ضربدر قرمز بالای باروزرت را فشار بده....صدق الله العلی العظیم!




گزارش تخلف
بعدی